Toegankelijke tramhalten in Den Haag
Voorall heeft een projectgroep Toegankelijk Openbaar Vervoer (TOV) die zich bezighoudt met de toegankelijkheid van het openbaar vervoer in Den Haag en omgeving.
De toegankelijkheid van het openbaar vervoer wordt continu verbeterd door de instroom van lagevloerbussen en -trams. Met deze voertuigen alleen is toegankelijkheid nog niet gewaarborgd. Ook de routes naar de halten en de halten zelf moeten toegankelijk zijn. Daarnaast is het belangrijk dat de verschillende onderdelen op elkaar aansluiten zodat een naadloze overgang tussen het voertuig en de halte kan plaatsvinden. Dat betekent dat de ruimte tussen de halte en de tram zo klein mogelijk moet zijn.
De projectgroep TOV heeft zich in de jaren dat lagevloermaterieel werd ingevoerd, beziggehouden met de toegankelijkheid van al deze onderdelen. Dit deden we door te testen of de toegankelijkheid voldoende was gewaarborgd. De eerste testen zijn uitgevoerd in maart 2008 bij de RandstadRaillijnen 3 en 4. Toen zijn ook de eerste spleetbreedtemetingen gedaan. Bij deze metingen bepalen we wat de afstand is tussen de tram en het perron, zowel in hoogte als breedte. Sinds die tijd heeft Voorall met enige regelmaat testen uitgevoerd naar de toegankelijkheid van met name de tramlijnen.
Om de toegankelijkheid bij het reizen met de tram te realiseren, bleek dat de aansluiting van de tram op het perron cruciaal was om zonder problemen de tram in en uit te kunnen. In overleg met de HTM is gekeken wat de mogelijkheden waren om dit probleem zo klein mogelijk te laten zijn. Het is de HTM gelukt om voor de meeste halten de afstand en het hoogteverschil tussen tram en halte zo klein mogelijk te laten zijn zodat deze halten toegankelijk zijn. Helaas gold dat niet voor alle halten. Dit kwam of door een gebrek aan ruimte op de openbare straat om verhoogde halten te kunnen aanleggen, of doordat een halte in een boog lag. Minder dan tien procent van de huidige verhoogde halten zijn helaas nog ontoegankelijk.
Met alle metingen die Voorall inmiddels heeft verricht, is een goed beeld ontstaan van de mate van toegankelijkheid van alle halten. Voor reizigers die gebruik maken van bijvoorbeeld een rolstoel is dit belangrijke informatie. In de communicatie van de HTM zien we dat dit niet altijd correct wordt weergegeven. We hebben daarom geprobeerd om met de HTM tot een lijst te komen over de mate van (on)toegankelijk van de haltes. Hierbij maakt Voorall onderscheid in ontoegankelijke halten en beperkt toegankelijke halten. De gedachte is dat bij een beperkt toegankelijke halte via de intercom gewaarschuwd wordt voor een brede spleet tussen de tram en het perron. Dit heeft geleid tot het ‘Advies Benoemen Toegankelijkheid Tramhalten’dat verstuurd is aan de HTM.
Helaas heeft de HTM als reactie op het advies aangegeven dat zij wil wachten met de communicatie hierover totdat er landelijke richtlijnen zijn met randvoorwaarden waar een toegankelijke halte aan moet voldoen. Zo blijft het voor reizigers nog steeds onduidelijk welke halte nu werkelijk ontoegankelijk of beperkt ontoegankelijk is. Voorall vindt dit erg jammer en publiceert daarom binnenkort op haar eigen website een overzicht van de mate van toegankelijkheid van alle tramhaltes, zodat reizigers met een beperking hier kunnen lezen van welke halte zij zonder problemen gebruik kunnen maken.
Ed Vols